Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

[De Rijssenaar]

Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.

Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.

Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..

Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.

Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

[Vrouwke]

Het gaat voornamelijk om hoe Geeske met de uitverkiezing om gaat en haar visie op of er iets aangeboden wordt of niet.

Ongemak is niet het goede woord. Ik vind het een verderfelijke en God onterende leer.

Het is typisch hypercalvinisme. Wordt denk ik alleen in de GGiN zo gepredikt en in de rechterflank van de GG.

Deel jij haar mening ?

Heb je eigenlijk wel een idee wat er in de GGiN gepreekt wordt? Luister je weleens een dienst in de GGiN?

Nee ik heb nog nooit een preek van een GGiN dominee gehoord. Ik weet wel wat de theologie is die achter elke preek zit. Daar kan ik mij niet in vinden.
Verder komt Geeske uit de GGiN. Ben jij het niet met haar eens ? Ik probeer even na te gaan of zij voor zichzelf spreekt of dat zij een groep vertegenwoordigd.
Als ik JanRab lees gaan de uitspraken van Geeske ook de de GGiN veel te ver.

Heb jij wel is een preek van ds. Vreugdenhil of ds. Baan gehoord ? Dan kun je toch niet ontkennen dat die anders zijn ?

Geeske zit in een “GGiN - buiten verband”.
Zie www.gergeminnedbv.nl

Ik zit in de GGIN ;-)

Maar de ideeën van Geeske kom je tegen in heel de rechterflank van de gezindte. Maar gelukkig niet bij iedereen en ook niet in iedere preek.

[GG links]

Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.

Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.

Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..

Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.

Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

[De Rijssenaar]

En dan zeggen ze ook altijd: ken je dit, ken je dat? Daar gaat heel de tijd de preek om. De vraag: ken je die of deze ervaring?? Honderden malen wordt die vraag gesteld.. nee duizenden malen.. en dan kun je zeggen:
1) Ja ik ken het
2) Nee ik ken het niet
3) Ik weet het niet

Nou en wat als je dan in bakje 1 terecht bent gekomen? Dan kun je zeggen dat je het kent. En wat heb je er dan verder aan? Je mag ook niet je geloof er op bouwen, want dan is het weer zandgrond. Dus je kunt er dan ook weer niks mee.

En wat als je in bakje 2 valt? Ja dan moet je je bekeren.. Maar hoe? Vraag er maar veel om, wordt er dan gezegd. Kom trouw op.. heel trouw. En vergeet de weekdiensten ook vooral niet. Niks geen oproep om tot Jezus te gaan met je verdorvenheid en in Hem te geloven.

En wat als je in bakje drie valt? Dat is helemaal verwarrend want wat moet je dan? Niemand die het precies kan uitleggen. Je krijgt 50 verschillende antwoorden wat het zou kunnen betekenen. Kom je dus ook niet verder mee..

Al met al heel verwarrend met als die bevindingen, ervaringen en gevoelens..

[Herman]

die laatste zin zou ik maar met uitkijken, zeker vanaf papier, je oordeelt hier al dan niet indirect wel mee!
En bij Brakel verwijs ik me name naar zijn hoofdstuk over de wedergeboort en zijn magistrale brief aan een koopman...

Nee, ik geef weer wat ik zie. Dat is wat anders dan oordelen. Daar heb ik ook wat zinnen over in mijn hoofd, die schrijf ik hier niet op.

Over Brakel. Dan maar een ander gedeelte. Nu uit hoofdstuk 30:

XXVII. Vraag: Of de mens enige inwendige dispositie geschiktheid, bekwaamheid of kracht heeft, om de uitwendige voorstelling van het Evangelie, hoe krachtig ook aangedrongen, in Christus te geloven, en zich waarlijk te bekeren? Remonstranten zeggen: Ja. Wij neen, en bewijzen het aldus:
1. de mens is stekeblind in het geestelijke: (...)
2. De mens is van natuur in zulk een verkeerde en kwade gestalte, dat hij zich niet wil bekeren, noch kan willen (...)
3. Gelijk hij niet weet, en niet wil, zo kan hij zich niet bekeren. Ziet dit: Joh. 6:44, Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, die mij gezonden heeft, hem trekke. (...)
4. De mens is ten opzichte van het geestelijke leven dood: Ef. 2:1 …daar u dood waart door de misdaden en de zonden.
5. De volstrekte onmacht des mensen blijkt ook uit alle plaatsen, welke tonen, dat de verkondiging van het Woord, hoe krachtig ook aangedrongen, niet genoegzaam is tot bekering van de mens; maar dat bij het Woord nog moet komen een krachtdadige werking Gods op 't hart des mensen (...)

Dit is allemaal weersproken in eerdere fases van discussie. Niet door jou, maar wel in den brede. Dus verwijzen naar de pastorale kanten van Brakel, prima. Maar dan graag ook dit.

[GG links]

Het gaat voornamelijk om hoe Geeske met de uitverkiezing om gaat en haar visie op of er iets aangeboden wordt of niet.

Ongemak is niet het goede woord. Ik vind het een verderfelijke en God onterende leer.

Het is typisch hypercalvinisme. Wordt denk ik alleen in de GGiN zo gepredikt en in de rechterflank van de GG.

Deel jij haar mening ?

Heb je eigenlijk wel een idee wat er in de GGiN gepreekt wordt? Luister je weleens een dienst in de GGiN?

Nee ik heb nog nooit een preek van een GGiN dominee gehoord. Ik weet wel wat de theologie is die achter elke preek zit. Daar kan ik mij niet in vinden.
Verder komt Geeske uit de GGiN. Ben jij het niet met haar eens ? Ik probeer even na te gaan of zij voor zichzelf spreekt of dat zij een groep vertegenwoordigd.
Als ik JanRab lees gaan de uitspraken van Geeske ook de de GGiN veel te ver.

Heb jij wel is een preek van ds. Vreugdenhil of ds. Baan gehoord ? Dan kun je toch niet ontkennen dat die anders zijn ?

Geeske zit in een “GGiN - buiten verband”.
Zie www.gergeminnedbv.nl

Ik zit in de GGIN ;-)

Maar de ideeën van Geeske kom je tegen in heel de rechterflank van de gezindte. Maar gelukkig niet bij iedereen en ook niet in iedere preek.

Maar jij zegt gelukkig "gelukkig"

[Vrouwke]

En dan zeggen ze ook altijd: ken je dit, ken je dat? Daar gaat heel de tijd de preek om. De vraag: ken je die of deze ervaring?? Honderden malen wordt die vraag gesteld.. nee duizenden malen.. en dan kun je zeggen:
1) Ja ik ken het
2) Nee ik ken het niet
3) Ik weet het niet

Nou en wat als je dan in bakje 1 terecht bent gekomen? Dan kun je zeggen dat je het kent. En wat heb je er dan verder aan? Je mag ook niet je geloof er op bouwen, want dan is het weer zandgrond. Dus je kunt er dan ook weer niks mee.

En wat als je in bakje 2 valt? Ja dan moet je je bekeren.. Maar hoe? Vraag er maar veel om, wordt er dan gezegd. Kom trouw op.. heel trouw. En vergeet de weekdiensten ook vooral niet. Niks geen oproep om tot Jezus te gaan met je verdorvenheid en in Hem te geloven.

En wat als je in bakje drie valt? Dat is helemaal verwarrend want wat moet je dan? Niemand die het precies kan uitleggen. Je krijgt 50 verschillende antwoorden wat het zou kunnen betekenen. Kom je dus ook niet verder mee..

Al met al heel verwarrend met als die bevindingen, ervaringen en gevoelens..

Check, check, dubbelcheck..

Er was bij mij jarenlang maar 1 zo’n punt die echt af durfde te vinken:

Altijd bang dat er bij mij niets van klopt

En niet wetend hoe anders, legde ik de lat bij een gevoelige “schuldvergeving” van God’s kant.

Om daarna vervolgens dáár weer helemaal mee onderuit te gaan..

Wat er ook ervaart in je geloofsleven: op je ervaringen uit het verleden kun je vandaag niet leven.

Ik denk nu dat zulke ervaringen eigenlijk soort bijles momenten zijn, voor mensen die dus extra onderwijs nodig hebben. Dus dat het meer getuigt van ongeloof als van geloof als je het nodig hebt.

[De Rijssenaar]

Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.

Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.

Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..

Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.

Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

Ja, het zorgt er alleen maar voor dat veel mensen dan denken dat ze dus geen ware gelovige zijn omdat ze zichzelf niet zien als het verdrietigste van alle mensen… Het volk van God wordt dan gewoon heel bijzonder volk..

Laatst las ik ook dat Jezus boos was op de Farizeeën omdat ze het volk allemaal zware lasten op leggen, terwijl ze er zelf niet aan voldeden.. zou dat nu nog niet zo zijn: allemaal hoge ervaringen prediken zodat er maar een enkeling aan kan tippen.. Ondertussen zelf in dikke auto’s en grote huizen wonen, bewonderd worden door de mensen hoe “bevindelijk” en “doorgeleid” zo ze wel niet zijn… maar het gewone volk kan er niet bij en leeft in het duister en hopen dat ooit zo ver nog zullen komen als die “bevindelijke” en “doorgeleide” dominee.. Moet je eens kijken hoe hij het “ons zo gunt”, tis zo’n “eerlijke” en “gunnende” dominee.. En Jezus komt er maar bekaaid af, daar hoor je de “gunnende” dominee en de mensen niet over..

Tis allemaal zo scheef alst maar zijn kan

[Maanenschijn]

Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.

Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.

Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..

Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.

Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

Ja, het zorgt er alleen maar voor dat veel mensen dan denken dat ze dus geen ware gelovige zijn omdat ze zichzelf niet zien als het verdrietigste van alle mensen… Het volk van God wordt dan gewoon heel bijzonder volk..

Laatst las ik ook dat Jezus boos was op de Farizeeën omdat ze het volk allemaal zware lasten op leggen, terwijl ze er zelf niet aan voldeden.. zou dat nu nog niet zo zijn: allemaal hoge ervaringen prediken zodat er maar een enkeling aan kan tippen.. Ondertussen zelf in dikke auto’s en grote huizen wonen, bewonderd worden door de mensen hoe “bevindelijk” en “doorgeleid” zo ze wel niet zijn… maar het gewone volk kan er niet bij en leeft in het duister en hopen dat ooit zo ver nog zullen komen als die “bevindelijke” en “doorgeleide” dominee.. Moet je eens kijken hoe hij het “ons zo gunt”, tis zo’n “eerlijke” en “gunnende” dominee.. En Jezus komt er maar bekaaid af, daar hoor je de “gunnende” dominee en de mensen niet over..

Tis allemaal zo scheef alst maar zijn kan

Je draaft door en komt dicht in de buurt van bewuste laster van predikanten.

Of is het dat je een beetje separende prediking niet kan verdragen en liever wat meer aaien over je bol wil omdat je zo je best doet?

[pierre27]

Pierre27, ben jij het met Geeske eens ?

Ik ben Pierre niet, maar ik begrijp het allemaal prima, en ik vind het op zijn minst bijzonder dat er zoveel ongemak is.

Het is een vaststaand feit de onze vaderen ellendekennis laten voorafgaan aan het geloof. Ook bij Johannes de Doper had je zonder zondenbelijdenis niets te zoeken (Markus 1:5). Maar hier worden zinnen in het belachelijke getrokken en gaat men de drie stukken beantwoorden met vraag 1 zondag 1. Maar als je de aansluitende vraag 2 leest dan staat daar: Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in deze troost zaliglijk leven en sterven moogt? Met andere woorden, die eerste vraag kan je niet los verkrijgen buiten het tweede antwoord om.

Dank voor het mede-beantwoorden van de in mijn ogen rare vraag. Omdat ik Geeske bedank voor het delen van het stuk van Lansbergen komt de vraag of ik het met haar eens ben. Waarin moet ik het met haar eens zijn? Ze krijgt van zoveel kanten tegengas dat ik het bijna daarom met haar eens ben. Maar nee in een eerdere schrijverij aan haar heb ik duidelijk gemaakt dat er fikse hiaten zitten in haar godsdienstbeleving. Als het gaat om het gedeelde stuk ben ik het van harte eens met haar. Ondanks de hiaten in haar theologie en de visie op de prediking ben ik het vermoedelijk meer met haar eens dan met veel van haar opponenten alhier.

[pierre27]

Daarbij neemt bij haar (en bij velen in de gezindte) een bewuste en gevoelige verzekering die de HEERE kàn schenken, de plaats in van de rechtvaardiging door het geloof. Die bewuste en gevoelige verzekering noemt ze rechtvaardiging in de vierschaar der conciëntie.

Maar ook iemand die zoiets ervaren heeft, kan op zo’n ervaring nooit bouwen wanneer zijn geloof echt aangevochten wordt. En zal evengoed moeten leren om te leven door het geloof op de beloften en de belovende God. Hoeveel ervaringen je ook op gedaan hebt: het algemene, onvoorwaardelijke en welmenende aanbod van Gods genadige beloften blijft de enige vaste grond waaraan je jezelf kan toevertrouwen.

Zo heb ik het in ieder geval zelf ervaren. De strijd na die verzekering, was nog vele malen zwaarder dan voor die verzekering. En ik moest leren leven door het geloof op de beloften. Ook al wordt die weg ook in mijn kerkelijke omgeving niet duidelijk geleerd. Maar uiteindelijk is het ook de HEERE zelf die ons leert en leid..

Je ziet dat ook terug in de Christenreis. De sleutel waarmee ze uit kasteel Wanhoop ontsnappen is niet hun ervaring. Maar de belofte! En dan waarschijnlijk nog specifiek: wie tot Mij komt, zal Ik geenzins uitwerpen.

Ik wijs even terug naar dit topic:
viewtopic.php?t=15522
(Toen heette ik hier “Groot Blankenstein” ;-)

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

Ja, het zorgt er alleen maar voor dat veel mensen dan denken dat ze dus geen ware gelovige zijn omdat ze zichzelf niet zien als het verdrietigste van alle mensen… Het volk van God wordt dan gewoon heel bijzonder volk..

Laatst las ik ook dat Jezus boos was op de Farizeeën omdat ze het volk allemaal zware lasten op leggen, terwijl ze er zelf niet aan voldeden.. zou dat nu nog niet zo zijn: allemaal hoge ervaringen prediken zodat er maar een enkeling aan kan tippen.. Ondertussen zelf in dikke auto’s en grote huizen wonen, bewonderd worden door de mensen hoe “bevindelijk” en “doorgeleid” zo ze wel niet zijn… maar het gewone volk kan er niet bij en leeft in het duister en hopen dat ooit zo ver nog zullen komen als die “bevindelijke” en “doorgeleide” dominee.. Moet je eens kijken hoe hij het “ons zo gunt”, tis zo’n “eerlijke” en “gunnende” dominee.. En Jezus komt er maar bekaaid af, daar hoor je de “gunnende” dominee en de mensen niet over..

Tis allemaal zo scheef alst maar zijn kan

Wat doe jij nog in jouw kerk als ik zo mag zijn dit te vragen..?

[GG links]

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

Ja, het zorgt er alleen maar voor dat veel mensen dan denken dat ze dus geen ware gelovige zijn omdat ze zichzelf niet zien als het verdrietigste van alle mensen… Het volk van God wordt dan gewoon heel bijzonder volk..

Laatst las ik ook dat Jezus boos was op de Farizeeën omdat ze het volk allemaal zware lasten op leggen, terwijl ze er zelf niet aan voldeden.. zou dat nu nog niet zo zijn: allemaal hoge ervaringen prediken zodat er maar een enkeling aan kan tippen.. Ondertussen zelf in dikke auto’s en grote huizen wonen, bewonderd worden door de mensen hoe “bevindelijk” en “doorgeleid” zo ze wel niet zijn… maar het gewone volk kan er niet bij en leeft in het duister en hopen dat ooit zo ver nog zullen komen als die “bevindelijke” en “doorgeleide” dominee.. Moet je eens kijken hoe hij het “ons zo gunt”, tis zo’n “eerlijke” en “gunnende” dominee.. En Jezus komt er maar bekaaid af, daar hoor je de “gunnende” dominee en de mensen niet over..

Tis allemaal zo scheef alst maar zijn kan

Wat doe jij nog in jouw kerk als ik zo mag zijn dit te vragen..?

De koffie is er lekker denk ik. Maar nee ik denk dat de Rijssenaar misscchien heel wat groepsdruk ervaart in Rijssen.

[De Rijssenaar]

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

Ja, het zorgt er alleen maar voor dat veel mensen dan denken dat ze dus geen ware gelovige zijn omdat ze zichzelf niet zien als het verdrietigste van alle mensen… Het volk van God wordt dan gewoon heel bijzonder volk..

Laatst las ik ook dat Jezus boos was op de Farizeeën omdat ze het volk allemaal zware lasten op leggen, terwijl ze er zelf niet aan voldeden.. zou dat nu nog niet zo zijn: allemaal hoge ervaringen prediken zodat er maar een enkeling aan kan tippen.. Ondertussen zelf in dikke auto’s en grote huizen wonen, bewonderd worden door de mensen hoe “bevindelijk” en “doorgeleid” zo ze wel niet zijn… maar het gewone volk kan er niet bij en leeft in het duister en hopen dat ooit zo ver nog zullen komen als die “bevindelijke” en “doorgeleide” dominee.. Moet je eens kijken hoe hij het “ons zo gunt”, tis zo’n “eerlijke” en “gunnende” dominee.. En Jezus komt er maar bekaaid af, daar hoor je de “gunnende” dominee en de mensen niet over..

Tis allemaal zo scheef alst maar zijn kan

Je draaft door en komt dicht in de buurt van bewuste laster van predikanten.

Of is het dat je een beetje separende prediking niet kan verdragen en liever wat meer aaien over je bol wil omdat je zo je best doet?

Ik bedoel niemand specifiek. Ik doe mijn best niet goed genoeg, dus heb geen aai over m’n bol nodig. Tgaat me er meer om dat de dominee belangrijker wordt gevonden dan Jezus.. Het is een “gunnende dominee” is verkeerd.. vooral als je nooit hoort over een “gunnende Jezus”.. Het is een “gunnende Jezus” en een slechte dominee en een slecht volk..

Stiekem staat Jezus dan in het verdachten bankje en zijn wij van goede wil en de dominee gunnend.. Wij willen wel, de dominee gunt het ons, nu alleen God nog

[GG links]

Ik denk dat je hier wel gelijk in hebt. Want als je iets wil ervaren moet je eerst geloof hebben… Zo werkt ons brein.. Als ik geloof dat ik mijn tentamen haal, dan voel ik me een stuk prettiger als ik het niet geloof. En als een moslim gelooft dat Allah boos op hem is, dan voelt hij zich bang… als een christen gelooft in Jezus voel je je blij. En als je met je zonden zit, voel je je schuldig. En als je dan vrijgesproken wordt door genade die je hoort, dan ben je weer blij en dankbaar.. zo werkt het.. en als je dit alles niet gelooft, voel je het ook niet… Bij ons in Gergem willen ze eerst gevoel en dan geloof.. maar tis juist andersom. Eerst geloof en dan gevoel

Dat klinkt als een GG-dominee eens bij ons zei: De ware gelovigen zijn de verdrietigste van alle mensen. Als dat de meetstaf is wordt alles wel heel somber.
Ik vraag me dan af of ze wel eens zingen: Ik ben verblijd wanneer men mij.... etc.
Toen ik zijn pastorie en auto zag vroeg ik mij af......

Ja, het zorgt er alleen maar voor dat veel mensen dan denken dat ze dus geen ware gelovige zijn omdat ze zichzelf niet zien als het verdrietigste van alle mensen… Het volk van God wordt dan gewoon heel bijzonder volk..

Laatst las ik ook dat Jezus boos was op de Farizeeën omdat ze het volk allemaal zware lasten op leggen, terwijl ze er zelf niet aan voldeden.. zou dat nu nog niet zo zijn: allemaal hoge ervaringen prediken zodat er maar een enkeling aan kan tippen.. Ondertussen zelf in dikke auto’s en grote huizen wonen, bewonderd worden door de mensen hoe “bevindelijk” en “doorgeleid” zo ze wel niet zijn… maar het gewone volk kan er niet bij en leeft in het duister en hopen dat ooit zo ver nog zullen komen als die “bevindelijke” en “doorgeleide” dominee.. Moet je eens kijken hoe hij het “ons zo gunt”, tis zo’n “eerlijke” en “gunnende” dominee.. En Jezus komt er maar bekaaid af, daar hoor je de “gunnende” dominee en de mensen niet over..

Tis allemaal zo scheef alst maar zijn kan

Je draaft door en komt dicht in de buurt van bewuste laster van predikanten.

Of is het dat je een beetje separende prediking niet kan verdragen en liever wat meer aaien over je bol wil omdat je zo je best doet?

Ik zou het zelf iets anders hebben opgeschreven maar in de kern heeft hij wel gelijk. Dat heeft niets te maken met of je wel of geen separerende preek kunt verdragen.

Maar we zijn er mede schuldig aan door predikanten op een voetstuk te zetten.

Maar goed. Weer on-topic

[Posthoorn]

-