Re: Pleiten op je doop
Geplaatst: 04 jul 2025, 09:39
Als er niets opgericht is en alleen (een soort van) vrijblijvend tot je gekomen is, zouden er ook geen consequenties kunnen zijn. Ik bedoel: dan zou verbondswraak ook niet gepast zijn.
De prediking van het Evangelie is niet vrijblijvend, maar 'met bevel van geloof en bekering'. Je kunt het Evangelie ongehoorzaam zijn!
Helaas kan ik het artikel niet lezen. Zag wel een bekende…..DDD schreef: ↑21 aug 2025, 22:48 Een artikel in het ND over de geloofsdoop onder reformatorische christenen.
https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... sdoop-het-
Het is heel spijtig dat er in veel reformatorische kerken voor zulke verschillen van inzicht zo weinig ruimte is.
Ik kan zeggen wat ik er van vind, zonder te citeren. Wat ik mooi vond in het artikel zijn de persoonlijke verhalen. De één blijft in haar kerk, ook al kan ze de kinderdoop niet rijmen met de Bijbel. De ander besloot na veel nadenken en bidden toch de stap naar geloofsdoop te zetten, ondanks alle gevolgen die dat had. In beide verhalen proef je dat het om geloof en geweten gaat, om trouw willen zijn aan God.huisman schreef: ↑21 aug 2025, 23:33Helaas kan ik het artikel niet lezen. Zag wel een bekende…..DDD schreef: ↑21 aug 2025, 22:48 Een artikel in het ND over de geloofsdoop onder reformatorische christenen.
https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... sdoop-het-
Het is heel spijtig dat er in veel reformatorische kerken voor zulke verschillen van inzicht zo weinig ruimte is.
Bedankt maar ik kreeg het artikel via iemand op dit forum toegestuurd. Kan mij trouwens wel vinden in je samenvatting. Het te weinig zicht op het verbond en het verbondsmatig handelen van de HEERE kwam m.i. te weinig aan bod. Het werd wel genoemd trouwens.Marijn_M schreef: ↑22 aug 2025, 20:58Ik kan zeggen wat ik er van vind, zonder te citeren. Wat ik mooi vond in het artikel zijn de persoonlijke verhalen. De één blijft in haar kerk, ook al kan ze de kinderdoop niet rijmen met de Bijbel. De ander besloot na veel nadenken en bidden toch de stap naar geloofsdoop te zetten, ondanks alle gevolgen die dat had. In beide verhalen proef je dat het om geloof en geweten gaat, om trouw willen zijn aan God.huisman schreef: ↑21 aug 2025, 23:33Helaas kan ik het artikel niet lezen. Zag wel een bekende…..DDD schreef: ↑21 aug 2025, 22:48 Een artikel in het ND over de geloofsdoop onder reformatorische christenen.
https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... sdoop-het-
Het is heel spijtig dat er in veel reformatorische kerken voor zulke verschillen van inzicht zo weinig ruimte is.
De één zegt dat ze de kinderdoop niet uit de Bijbel kan verantwoorden en dat ze moeite heeft met het doopformulier. Ze probeert in haar gemeente te blijven, maar vermijdt diensten waarin gedoopt wordt. Voor haar is de doop een teken dat verbonden moet zijn met persoonlijk geloof, en niet iets dat kinderen automatisch dichter bij God zou brengen.
De ander zegt dat hij in zijn kerk geen bijbelse onderbouwing vond voor kinderdoop. Na veel nadenken, bidden en gesprekken met zijn ouders en de kerkenraad werd hij er steeds meer van overtuigd dat de geloofsdoop de juisteweg was. Het kostte hem sociale zekerheid en leVerde spanningen op, maar uiteindelijk besloot hij zich toch te laten dopen, omdat hij geloofde dat dit gehoorzaamheid aan Christus was.
Daar tegenover staat de bijdrage van Nico van der Voet. Ik heb vaker van hem gelezen dat hij dit soort dingen vooral bekijkt vanuit groepsdruk, autonomie en rituelen. Op zichzelf is dat interessant, maar in dit artikel werkt het niet goed. Het maakt de verhalen vlakker, alsof hun keuzes vooral uit de tijdgeest komen, terwijl het voor deze mensen juist een serieuze geestelijke zoektocht is.
Het gaat niet over pleiten op je doop.
Maar daar ging het toch ook niet over eigenlijk? Waarom zou het er dan in moeten?huisman schreef: ↑22 aug 2025, 21:06Bedankt maar ik kreeg het artikel via iemand op dit forum toegestuurd. Kan mij trouwens wel vinden in je samenvatting. Het te weinig zicht op het verbond en het verbondsmatig handelen van de HEERE kwam m.i. te weinig aan bod. Het werd wel genoemd trouwens.Marijn_M schreef: ↑22 aug 2025, 20:58Ik kan zeggen wat ik er van vind, zonder te citeren. Wat ik mooi vond in het artikel zijn de persoonlijke verhalen. De één blijft in haar kerk, ook al kan ze de kinderdoop niet rijmen met de Bijbel. De ander besloot na veel nadenken en bidden toch de stap naar geloofsdoop te zetten, ondanks alle gevolgen die dat had. In beide verhalen proef je dat het om geloof en geweten gaat, om trouw willen zijn aan God.huisman schreef: ↑21 aug 2025, 23:33Helaas kan ik het artikel niet lezen. Zag wel een bekende…..DDD schreef: ↑21 aug 2025, 22:48 Een artikel in het ND over de geloofsdoop onder reformatorische christenen.
https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... sdoop-het-
Het is heel spijtig dat er in veel reformatorische kerken voor zulke verschillen van inzicht zo weinig ruimte is.
De één zegt dat ze de kinderdoop niet uit de Bijbel kan verantwoorden en dat ze moeite heeft met het doopformulier. Ze probeert in haar gemeente te blijven, maar vermijdt diensten waarin gedoopt wordt. Voor haar is de doop een teken dat verbonden moet zijn met persoonlijk geloof, en niet iets dat kinderen automatisch dichter bij God zou brengen.
De ander zegt dat hij in zijn kerk geen bijbelse onderbouwing vond voor kinderdoop. Na veel nadenken, bidden en gesprekken met zijn ouders en de kerkenraad werd hij er steeds meer van overtuigd dat de geloofsdoop de juisteweg was. Het kostte hem sociale zekerheid en leVerde spanningen op, maar uiteindelijk besloot hij zich toch te laten dopen, omdat hij geloofde dat dit gehoorzaamheid aan Christus was.
Daar tegenover staat de bijdrage van Nico van der Voet. Ik heb vaker van hem gelezen dat hij dit soort dingen vooral bekijkt vanuit groepsdruk, autonomie en rituelen. Op zichzelf is dat interessant, maar in dit artikel werkt het niet goed. Het maakt de verhalen vlakker, alsof hun keuzes vooral uit de tijdgeest komen, terwijl het voor deze mensen juist een serieuze geestelijke zoektocht is.
Het gaat niet over pleiten op je doop.
Als het Bijbelse zicht op het verbond er niet is raakt de kinderdoop zijn inhoud kwijt en gaat de dwaling van het verwerpen van de kinderdoop makkelijker ingang krijgen. Ook de rijkdom van ons doopformulier wordt dan niet meer herkent en erkent.Marijn_M schreef: ↑23 aug 2025, 14:24Maar daar ging het toch ook niet over eigenlijk? Waarom zou het er dan in moeten?huisman schreef: ↑22 aug 2025, 21:06Bedankt maar ik kreeg het artikel via iemand op dit forum toegestuurd. Kan mij trouwens wel vinden in je samenvatting. Het te weinig zicht op het verbond en het verbondsmatig handelen van de HEERE kwam m.i. te weinig aan bod. Het werd wel genoemd trouwens.Marijn_M schreef: ↑22 aug 2025, 20:58Ik kan zeggen wat ik er van vind, zonder te citeren. Wat ik mooi vond in het artikel zijn de persoonlijke verhalen. De één blijft in haar kerk, ook al kan ze de kinderdoop niet rijmen met de Bijbel. De ander besloot na veel nadenken en bidden toch de stap naar geloofsdoop te zetten, ondanks alle gevolgen die dat had. In beide verhalen proef je dat het om geloof en geweten gaat, om trouw willen zijn aan God.
De één zegt dat ze de kinderdoop niet uit de Bijbel kan verantwoorden en dat ze moeite heeft met het doopformulier. Ze probeert in haar gemeente te blijven, maar vermijdt diensten waarin gedoopt wordt. Voor haar is de doop een teken dat verbonden moet zijn met persoonlijk geloof, en niet iets dat kinderen automatisch dichter bij God zou brengen.
De ander zegt dat hij in zijn kerk geen bijbelse onderbouwing vond voor kinderdoop. Na veel nadenken, bidden en gesprekken met zijn ouders en de kerkenraad werd hij er steeds meer van overtuigd dat de geloofsdoop de juisteweg was. Het kostte hem sociale zekerheid en leVerde spanningen op, maar uiteindelijk besloot hij zich toch te laten dopen, omdat hij geloofde dat dit gehoorzaamheid aan Christus was.
Daar tegenover staat de bijdrage van Nico van der Voet. Ik heb vaker van hem gelezen dat hij dit soort dingen vooral bekijkt vanuit groepsdruk, autonomie en rituelen. Op zichzelf is dat interessant, maar in dit artikel werkt het niet goed. Het maakt de verhalen vlakker, alsof hun keuzes vooral uit de tijdgeest komen, terwijl het voor deze mensen juist een serieuze geestelijke zoektocht is.
Het gaat niet over pleiten op je doop.
Och toch. Maar dat was niet de insteek van het artikel. Het staat je natuurlijk vrij een ingezonden stuk met jouw visie naar het ND te sturen.