Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[huisman]

Denk dat dit toch echt ver buiten de verdrietige werkelijkheid is. Het gaat totaal niet om ‘wie bij wie hoort’ . Het gaat om het gezag van de Schrift die helaas wordt aangetast in ons kerkverband. Ik noem maar weer Openbaring 2 en 3 waar de Heere Jezus duidelijk maakt dat een christelijke gemeente de opdracht heeft om de dwaalleer buiten te werpen.

Door kerken uit te sluiten - wat Rijnsburg in de praktijk doet - gaat het wel degelijk om 'wie er bij hoort' (en/of 'wie bij wie'). En dan raak je dus aan de ecclesiologie, aan hoe je denkt over de kerk als het lichaam van Christus (wat wat mij betreft dus evenzeer een zaak is van Schriftgezag).

Ga niet meer op alles in en ga ook jou niet proberen te overtuigen. Vanuit Rijnsburg hebben wij een omgekeerd perspectief.
1. Wij sluiten niemand uit die CGK wil zijn op grond van Schrift, belijdenis, kerkorde en synodale besluiten. Gemeenten die er voor kiezen om te handelen naar de besluiten van de NGK moeten zo eerlijk zijn om zich daarbij aan te sluiten.
2. Het lichaam van Christus is niet gelijk aan een kerkverband maar aan de Kerk ( met hoofdletter) Die vallen niet samen. Mocht jij jij dat wel vinden neem ik aan dat jullie nooit mensen uit een ander kerkverband toelaten anders dan door verhuizing of huwelijk. Zij scheuren met hun overkomst immers in jouw optiek het lichaam van Christus?
3. Je spreekt met geen woord hoe CGK leden die van de overtuiging zijn dat de CGK in haar besluiten over v&a en homoseksualiteit Bijbels gesproken hebben zich moeten verhouden richting de ongehoorzame gemeenten.
4. Rijnsburg c.s, wil niet scheuren maar herstellen en teruggaan achter de besluiten die vast en bondig zijn.

Omdat in gesprek met @MidMid en @Middenrefo alles wel zo’n beetje besproken is heeft het weinig meerwaarde om dit nog een keer over te doen.

[rhadders]

Het ging mij om 1 Korinthe 5. Waar hij die afwijkt juist weggedaan moet worden, in de hoop dat dit uiteindelijk tot zijn geestelijke redding zou zijn. Daarop voortbordurend zou het eigenlijk ontzettend hard zijn om 'links' haar gang te laten gaan.

Dat is een andere situatie, het gaat in deze - andere situaties in de brieven van Paulus - om de levenswandel van individuele broeders. We kunnen alles wel op één hoop gooien onder de noemer 'zonde', maar dat is niet één op één vergelijkbaar met de situatie in de CGK. Even kort door de bocht gesproken: in 1 Kor. 5 gaat het over de praxis, terwijl het in de CGK primair gaat over theorie (het denken, verschil van inzicht).

Je vereenzelvigd Kerk en kerkverband met elkaar. Met deze visie op het kerkverband moet je consequent zijn en direct PKN worden (of RKK misschien).

Dat doe ik niet, ik zeg dat het kerkverband (eigenlijk elk kerkverband) in de kern bestaat om vorm en uiting te geven aan wat de Schrift leert m.b.t. het lichaam / de gemeente van Christus. En ja, dat is een beweging naar eenheid. Daar zegt ik niets vreemds mee, ook in de Acte van Afscheiding wordt gesproken over een afscheiding van de Nederlandse Hervormde Kerk "tot dat deze terug keert tot de waarachtige dienst des Heeren....".

De beweging van elk kerkverband zou moeten zijn richting eenheid. Natuurlijk leven wij in een gebroken wereld en wordt dit ideaal pas ten volle verwezenlijkt bij de komst van Christus, maar dat laat onverlet dat dit wel altijd ons streven is. De CGK of welk kerkverband ook als 'eindstation' zien lijkt mij principieel onjuist.

Verder heeft de beleefdheid en vriendelijkheid die er onderling is in het spreken er ook toe geleid dat er inderdaad niet (nog) scherper is gesproken. Maar de vraag die HHR impliciet opwerpt, is wel terecht: Zijn we wel broeders in Christus? Of (zoals ds. De Bruin zich op de synode afvroeg): Dienen we nog wel dezelfde Christus? Ik ben er niet zo zeker van dat de zaken die nu spelen allemaal ‘van een geheel andere orde’ zijn.

Daar zal je dus eerst duidelijkheid over moeten hebben. En hoe je ook in de discussie staat: de synode heeft daar geen uitspraken over gedaan.

Dan wat het HA betreft: Het gaat aan het HA toch om gedachtenis aan het bitter lijden en sterven van de Zaligmaker. Dat kun je alleen vieren, wanneer je van dood levend bent gemaakt, wedergeboren tot een levende hoop, wanneer je ook persoonlijk Christus als Zaligmaker hebt leren kennen door het geloof. Of - om het eens ouderwets te zeggen: Dan is er een wonder van Gods genade in je leven gebeurd. Maar dat zal dan toch ook gevolgen hebben voor het leven van alledag, voor de plaats die het woord inneemt, en de waarheid van dat Woord. Dan wil je de ander ook geen pijn doen of in het geweten belasten, zeker niet wanneer dat gezamenlijk voor Gods aangezicht is besloten.

Helemaal eens. Maar dat geldt voor alle broeders in het kerkverband. Waar jij over spreekt is het hart. En zoals ik al eerder schreef: ik heb bij alle broeders die ik heb gesproken een hart geproefd dat gericht is op Christus. Je moet dat kunnen scheiden van iemands kennis van de Schrift. Vandaar ook dat vaak verwezen wordt naar Romeinen 14: een stevig theologisch verschil van inzicht, die ook beoordeeld wordt (zwak vs. sterk), maar beide broeders zijn aangenomen en het oordeel is verder aan de Heere. Ook de synode heeft beoordeeld (meerderheids- vs. minderheidsrapport), maar vervolgens meent men een stap verder te moeten gaan. Dat laatste acht ik onwijs.

[rhadders]

1. Wij sluiten niemand uit die CGK wil zijn op grond van Schrift, belijdenis, kerkorde en synodale besluiten. Gemeenten die er voor kiezen om te handelen naar de besluiten van de NGK moeten zo eerlijk zijn om zich daarbij aan te sluiten.
2. Het lichaam van Christus is niet gelijk aan een kerkverband maar aan de Kerk ( met hoofdletter) Die vallen niet samen. Mocht jij jij dat wel vinden neem ik aan dat jullie nooit mensen uit een ander kerkverband toelaten anders dan door verhuizing of huwelijk. Zij scheuren met hun overkomst immers in jouw optiek het lichaam van Christus?
3. Je spreekt met geen woord hoe CGK leden die van de overtuiging zijn dat de CGK in haar besluiten over v&a en homoseksualiteit Bijbels gesproken hebben zich moeten verhouden richting de ongehoorzame gemeenten.
4. Rijnsburg c.s, wil niet scheuren maar herstellen en teruggaan achter de besluiten die vast en bondig zijn.

1. Gemeenten kiezen er niet voor om te handelen naar de besluiten van de NGK. Ze baseren hun handelen op de Schrift (los van de vraag of je hun conclusies deelt). Dat is de intentie erachter - dezelfde intentie als de gemeenten van Rijnsburg hebben.
2. Dat heb ik ook niet beweerd. Zie mijn vorige reactie: het wil uiting / vorm geven aan de Kerk. Wat betreft het overstappen naar een andere gemeente of kerkverband (op basis van persoonlijke voorkeuren): ja, afhankelijk van de reden zou je ook dat een vorm van zonde kunnen noemen. Want het mist doel. Ook hier zit een manier van denken achter waar je vraagtekens bij kunt stellen. Het is dan eveneens een vorm van groepsvorming of individualisme. Dat betekent nog niet dat je deze mensen moet weigeren, maar je mag deze zaken natuurlijk wel benoemen.
3. Ik meen daar toch al wel het nodige over gezegd te hebben. In het kort: kijk naar hoe de synode heeft gehandeld eind jaren '80 in de kwestie rondom cremeren. Zij heeft zich daarbij duidelijk en inhoudelijk uitgesproken, maar niets afgedwongen. En dat terwijl cremeren nog veel directer raakt aan de belijdenis dan bijv. 'vrouw en ambt'.
4. Ik twijfel niet aan de intenties. Maar het is m.i. niet de juiste reactie. Ik meen dat Rijnsburg daarmee net zo goed in een zonde-val trapt. En ik durf te garanderen dat vanuit deze (juridische) manier van denken, ook in Rijnsburg op een dag verdeeldheid zal ontstaan. Het dwingt namelijk tot oordelen en we weten: de letter doodt. Het is dezelfde (goedbedoelde!) fout van het Farizese denken. Dat bedoel ik allerminst lelijk of beledigd, maar in oprechtheid. De Farizeeën hadden in veel opzichten een heel scherp zicht op de Schrift - we denken veel te min over hen. Maar de manier waarop zij Gods Woord probeerden te beschermen, hun omgang met de Wet, was niet altijd wijs - dat is de kritiek die Paulus (zelf een farizeeër) ook op hen heeft. Toch verdienen ze meer respect dat wij hen geven.

[huisman]

1. Wij sluiten niemand uit die CGK wil zijn op grond van Schrift, belijdenis, kerkorde en synodale besluiten. Gemeenten die er voor kiezen om te handelen naar de besluiten van de NGK moeten zo eerlijk zijn om zich daarbij aan te sluiten.
2. Het lichaam van Christus is niet gelijk aan een kerkverband maar aan de Kerk ( met hoofdletter) Die vallen niet samen. Mocht jij jij dat wel vinden neem ik aan dat jullie nooit mensen uit een ander kerkverband toelaten anders dan door verhuizing of huwelijk. Zij scheuren met hun overkomst immers in jouw optiek het lichaam van Christus?
3. Je spreekt met geen woord hoe CGK leden die van de overtuiging zijn dat de CGK in haar besluiten over v&a en homoseksualiteit Bijbels gesproken hebben zich moeten verhouden richting de ongehoorzame gemeenten.
4. Rijnsburg c.s, wil niet scheuren maar herstellen en teruggaan achter de besluiten die vast en bondig zijn.

1. Gemeenten kiezen er niet voor om te handelen naar de besluiten van de NGK. Ze baseren hun handelen op de Schrift (los van de vraag of je hun conclusies deelt). Dat is de intentie erachter - dezelfde intentie als de gemeenten van Rijnsburg hebben.
2. Dat heb ik ook niet beweerd. Zie mijn vorige reactie: het wil uiting / vorm geven aan de Kerk. Wat betreft het overstappen naar een andere gemeente of kerkverband (op basis van persoonlijke voorkeuren): ja, afhankelijk van de reden zou je ook dat een vorm van zonde kunnen noemen. Want het mist doel. Ook hier zit een manier van denken achter waar je vraagtekens bij kunt stellen. Het is dan eveneens een vorm van groepsvorming of individualisme. Dat betekent nog niet dat je deze mensen moet weigeren, maar je mag deze zaken natuurlijk wel benoemen.
3. Ik meen daar toch al wel het nodige over gezegd te hebben. In het kort: kijk naar hoe de synode heeft gehandeld eind jaren '80 in de kwestie rondom cremeren. Zij heeft zich daarbij duidelijk en inhoudelijk uitgesproken, maar niets afgedwongen. En dat terwijl cremeren nog veel directer raakt aan de belijdenis dan bijv. 'vrouw en ambt'.
4. Ik twijfel niet aan de intenties. Maar het is m.i. niet de juiste reactie. Ik meen dat Rijnsburg daarmee net zo goed in een zonde-val trapt. En ik durf te garanderen dat vanuit deze (juridische) manier van denken, ook in Rijnsburg op een dag verdeeldheid zal ontstaan. Het dwingt namelijk tot oordelen en we weten: de letter doodt. Het is dezelfde (goedbedoelde!) fout van het Farizese denken. Dat bedoel ik allerminst lelijk of beledigd, maar in oprechtheid. De Farizeeën hadden in veel opzichten een heel scherp zicht op de Schrift - we denken veel te min over hen. Maar de manier waarop zij Gods Woord probeerden te beschermen, hun omgang met de Wet, was niet altijd wijs - dat is de kritiek die Paulus (zelf een farizeeër) ook op hen heeft. Toch verdienen ze meer respect dat wij hen geven.

Ons perspectief is inderdaad tegengesteld. Ook jij hebt geen antwoord hoe de CGK kan voortbestaan als ongehoorzaamheid aan gezamenlijke besluiten schering en inslag zijn. Verder is het grootste probleem dat de afwijkingen rondom v&a en homoseksualiteit niet ingegeven zijn door het Woord maar door de tijdgeest. We proberen Gods Woord te plooien naar onze tijd en naar onze cultuur. Het Woord heeft in ons kerkverband helaas niet meer het laatste woord. Dat is uiterst ernstig.


Ik probeer mijn reacties in dit topic te minderen omdat alles al een keer is gezegd. Ik zal dus niet meer op elke reactie reageren.

[Middenrefo]

Hoe zie je dat overlaten aan de Koning van de Kerk praktisch voor je? Geen toezicht op elkaar hebben en wachten tot...ja, waarop precies? Zou de Heere Zich - ik bedoel het eerbiedig - voor dat karretje laten spannen denk je?

Wachten tot... inderdaad! Wat overigens niet betekent dat je niets kunt doen. Predik het woord, gelegen of ongelegen. Maar laat het oordeel inderdaad maar aan de Heere en op Zijn tijd. En wie weet hoe Hij 'in de tussentijd' werkt door Zijn Geest?

Dat is juist exact het tegenovergestelde van 'de Heere voor ons karretje spannen'. Wij menen de zaak te moeten afhandelen. Maar Hij is toch de Heere? Aan Hem toch het laatste woord? Zeker aangezien we het hier niet hebben over immoreel gedrag of iets dergelijks, maar over wie er bij hoort en wie niet. Dat lijkt mij bij uitstek een zaak van de Heere, wiens eigendom wij zijn.

Denk dat dit toch echt ver buiten de verdrietige werkelijkheid is. Het gaat totaal niet om ‘wie bij wie hoort’ . Het gaat om het gezag van de Schrift die helaas wordt aangetast in ons kerkverband. Ik noem maar weer Openbaring 2 en 3 waar de Heere Jezus duidelijk maakt dat een christelijke gemeente de opdracht heeft om de dwaalleer buiten te werpen. Dit zelfs met bedreigingen van de Heere als de gemeenten de dwaling laten voortwoekeren.
Denk dat we eerlijk moeten zijn. Zien wij het afwijken van de synodale besluiten op de betwiste thema’s als dwaling en het afwijken van wat de Schrift ons zegt? Op die vraag zeg ik volmondig ja. Als er een terugkeer zou komen, terug na wat de Schrift ons zegt dan kunnen we met alle 181 gemeenten samen blijven.

Verder herken ik de blijvende vriendelijke omgang met elkaar. Zeker in persoonlijke ontmoetingen. Dat bleek ook in de podcast van Uitslag en Smits. Hoop dat dit zo blijft.

Volgens mij zijn we het over het deel dat ik vet gemaakt heb wel eens in de CGK. We zijn het alleen niet eens wat allemaal dwaalleer is. In het NT ligt dan de nadruk vooral op een vals Evangelie van Jezus Christus, maar ook wordt genoemd hebzucht, geldzucht, hoererij, drankmisbruik, wetteloosheid, losbandig leven, wetticisme, etc.

Wat betreft v&a ben ik ervan overtuigd dat je dit niet onder dwaalleer kunt plaatsen. Dat krijg ik niet verbonden met wat de Bijbel zegt over dwaalleer, zelfs als je teksten als 1 Tim. 2:11-15 en 1 Kor. 14:33-37 wel wilt betrekken op v&a en geldig voor alle eeuwen. Dat gesprek had ik graag meer gezien en gehoord op de synode.

[Groepscirkel]

[...] 4. Ik twijfel niet aan de intenties. Maar het is m.i. niet de juiste reactie. Ik meen dat Rijnsburg daarmee net zo goed in een zonde-val trapt. En ik durf te garanderen dat vanuit deze (juridische) manier van denken, ook in Rijnsburg op een dag verdeeldheid zal ontstaan. Het dwingt namelijk tot oordelen en we weten: de letter doodt. Het is dezelfde (goedbedoelde!) fout van het Farizese denken. Dat bedoel ik allerminst lelijk of beledigd, maar in oprechtheid. De Farizeeën hadden in veel opzichten een heel scherp zicht op de Schrift - we denken veel te min over hen. Maar de manier waarop zij Gods Woord probeerden te beschermen, hun omgang met de Wet, was niet altijd wijs - dat is de kritiek die Paulus (zelf een farizeeër) ook op hen heeft. Toch verdienen ze meer respect dat wij hen geven.

Dit was precies niet het probleem van de Farizeeën. Hun probleem was dat ze uiterlijk een beroep deden op Mozes' wet, maar zelf allerlei regeltjes bedachten en daarmee fundament en doel van Gods wet ondermijnen. Bovendien leggen ze het volk lasten op die te zwaar zijn om te dragen. Farizeïsme (en wetticisme) heeft niets, maar dan ook helemaal niets, te maken met het Bijbelgetrouw normeren van ons persoonlijk en gemeentelijk leven en ons ook laten normeren door Gods Woord. Het verdraaien van Gods normen is de kern (en daarmee de ernst) van het probleem.